Παράδοξο, αλλά αληθινό…

Κάποιοι λένε πως όταν έχουμε τις μαύρες μας καλό είναι να προσπαθούμε να ξορκίσουμε το κακό, πηγαίνοντας κόντρα στη σκοτεινή διάθεση μας. Έτσι προτείνουν τα πιο χαρούμενα και up beat κομμάτια, για τις ώρες που αισθανόμαστε την λύπη να μας πλημμυρίζει.

Τώρα, όμως, μία ολοκαίνουργια έρευνα που φτάνει σε εμάς από το πανεπιστήμιου του Βερολίνου, έρχεται να ανατρέψει τον παραπάνω ισχυρισμό.

Οι πανεπιστημιακοί ήθελαν να βρουν απάντηση σε μια απλή ερώτηση: «Γιατί ακούμε και εκτιμούμε την καταθλιπτική μουσική, εφόσον η μελαγχολία είναι ένα συναίσθημα που -κατά κύριο λόγο- θέλουμε να αποφύγουμε;». Περίπου 772 εθελοντές πήραν μέρος στην έρευνα, 50 μουσικά όργανα χρησιμοποιήθηκαν καθώς και όλα τα είδη μουσικής.

Το αποτέλεσμα της έρευνας ήταν παράδοξο: η πλειοψηφία των συμμετεχόντων δήλωσε ότι αισθανόταν πολύ καλύτερα μετά το άκουσμα της μελαγχολικής μουσικής. Το 76% επιβεβαίωσε ότι ένιωσε ένα θετικό συναίσθημα νοσταλγίας ενώ το 44,9% ένιωσε μια λύπη. Οι περισσότεροι εθελοντές ανέφεραν αισθήματα θαυμασμού και ανακούφισης μετά το πείραμα, ενώ άλλοι είπαν ότι η θλιβερή μουσική διεγείρει τη φαντασία τους και εμπνέει τη δημιουργικότητά τους.

Οι ερευνητές αποδίδουν αυτά τα θετικά συναισθήματα στην καθαρτική επίδραση που μπορεί να έχει αυτό το είδος μουσικής.

Φυσικά, τα αποτελέσματα διαφοροποιούνται ανάλογα με τον χαρακτήρα του καθενός. Οι συναισθηματικά ασταθείς χαρακτήρες επηρεάζονται πολύ περισσότερο από αυτό το είδος, σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

spirossoulis.com

Τσάι μάτσα (matcha).