Δισεκατομμύρια νανοσωματίδια μπορούν να απελευθερωθούν από πλαστικά δοχεία στα τρόφιμα όταν ψήνονται σε φούρνους μικροκυμμάτων αποκαλύπτει νέα μελέτη.

 

Η έκθεση σε πλαστικά σωματίδια σκοτώνει έως και το 75% των καλλιεργημένων νεφρικών κυττάρων

Τα πειράματα έδειξαν ότι τα πλαστικά δοχεία παιδικών τροφών στο φούρνο μικροκυμάτων μπορούν να απελευθερώσουν τεράστιους αριθμούς πλαστικών σωματιδίων — σε ορισμένες περιπτώσεις, περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια νανοπλαστικά και 4 εκατομμύρια μικροπλαστικά για κάθε τετραγωνικό εκατοστό δοχείου.

Ο ταχύτερος τρόπος για να ζεστάνετε φαγητό και ποτό μπορεί επίσης να κατατάσσεται ως ο ταχύτερος τρόπος για την πρόσληψη τεράστιων ποσοτήτων μικροσκοπικών πλαστικών σωματιδίων, λέει νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα-Λίνκολν.

Πειράματα έδειξαν ότι τα πλαστικά δοχεία παιδικών τροφών στο φούρνο μικροκυμάτων που διατίθενται στα ράφια των καταστημάτων των ΗΠΑ μπορούν να απελευθερώσουν τεράστιους αριθμούς πλαστικών σωματιδίων — σε ορισμένες περιπτώσεις, περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια νανοπλαστικά και 4 εκατομμύρια μικροπλαστικά για κάθε τετραγωνικό εκατοστό δοχείου.

Αν και οι επιπτώσεις στην υγεία από την κατανάλωση μικροπλαστικών και νανοπλαστικών παραμένουν ασαφείς, η ομάδα της Νεμπράσκα διαπίστωσε περαιτέρω ότι τα τρία τέταρτα των καλλιεργημένων εμβρυϊκών νεφρικών κυττάρων είχαν πεθάνει μετά από δύο ημέρες από την εισαγωγή στα ίδια σωματίδια. Μια έκθεση του 2022 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας συνέστησε τον περιορισμό της έκθεσης σε τέτοια σωματίδια.

«Είναι πραγματικά σημαντικό να γνωρίζουμε πόσα μικρο- και νανοπλαστικά προσλαμβάνουμε», δήλωσε ο Kazi Albab Hussain, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και διδακτορικός φοιτητής στην πολιτική και περιβαλλοντική μηχανική στο Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα-Λίνκολν.

«Όταν τρώμε συγκεκριμένα τρόφιμα, γενικά είμαστε ενημερωμένοι ή έχουμε μια ιδέα για το θερμιδικό τους περιεχόμενο, τα επίπεδα σακχάρου, άλλα θρεπτικά συστατικά. Πιστεύω ότι είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίζουμε τον αριθμό των πλαστικών σωματιδίων που υπάρχουν στο φαγητό μας.

“Ακριβώς όπως κατανοούμε τον αντίκτυπο των θερμίδων και των θρεπτικών συστατικών στην υγεία μας, το να γνωρίζουμε την έκταση της κατάποσης πλαστικών σωματιδίων είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της πιθανής βλάβης που μπορεί να προκαλέσουν. Πολλές μελέτες, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας, καταδεικνύουν ότι η τοξικότητα των μικροπλαστικών και των νανοπλαστικών είναι συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με το επίπεδο έκθεσης».

Η ομάδα ξεκίνησε τις σπουδές της το 2021, την ίδια χρονιά που ο Hussain έγινε πατέρας. Ενώ η προηγούμενη έρευνα είχε ερευνήσει την απελευθέρωση πλαστικών σωματιδίων από τα μπιμπερό, η ομάδα συνειδητοποίησε ότι καμία μελέτη δεν είχε εξετάσει τα είδη πλαστικών δοχείων και σακουλών για τα οποία ο Hussain βρήκε να ψωνίζει, και ότι εκατομμύρια άλλοι γονείς το κάνουν τακτικά επίσης.

Ο Hussain και οι συνεργάτες του αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν πειράματα με δύο δοχεία παιδικής τροφής από πολυπροπυλένιο και μια επαναχρησιμοποιήσιμη θήκη από πολυαιθυλένιο, και τα δύο πλαστικά εγκεκριμένα από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ. Σε ένα πείραμα, οι ερευνητές γέμισαν τα δοχεία είτε με απιονισμένο νερό είτε με 3% οξικό οξύ — το τελευταίο προοριζόταν να προσομοιώσει γαλακτοκομικά προϊόντα, φρούτα, λαχανικά και άλλα σχετικά όξινα αναλώσιμα — και στη συνέχεια τα θερμάνουν σε πλήρη ισχύ για τρία λεπτά σε 1.000 – Watt φούρνο μικροκυμάτων. Στη συνέχεια, ανέλυσαν τα υγρά για ενδείξεις μικροπλαστικών και νανοπλαστικών: τα μικρο είναι σωματίδια διαμέτρου τουλάχιστον 1/1.000 του χιλιοστού και τα νανο σωματίδια μικρότερα.

Ο πραγματικός αριθμός κάθε σωματιδίου που απελευθερώνεται από το φούρνο μικροκυμάτων εξαρτιόταν από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού δοχείου και του υγρού μέσα σε αυτό. Αλλά με βάση ένα μοντέλο που συνυπολογίζει την απελευθέρωση σωματιδίων, το σωματικό βάρος και την κατά κεφαλήν κατάποση διαφόρων τροφίμων και ποτών, η ομάδα εκτίμησε ότι τα βρέφη που πίνουν προϊόντα με νερό φούρνου μικροκυμάτων και τα νήπια που καταναλώνουν γαλακτοκομικά προϊόντα μικροκυμάτων λαμβάνουν τις μεγαλύτερες σχετικές συγκεντρώσεις πλαστικού.

Πειράματα που σχεδιάστηκαν για την προσομοίωση της αποθήκευσης τροφίμων ή ποτών σε ψύξη και σε θερμοκρασία δωματίου σε διάστημα έξι μηνών έδειξαν επίσης ότι και τα δύο θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην απελευθέρωση μικροπλαστικών και νανοπλαστικών.

«Για το μωρό μου, δεν μπόρεσα να αποφύγω εντελώς τη χρήση πλαστικού», είπε ο Hussain. “Αλλά κατάφερα να αποφύγω εκείναπου προκαλούσαν περισσότερη απελευθέρωση μικρο- και νανοπλαστικών.

Οι άνθρωποι αξίζουν επίσης να τα γνωρίζουν και θα πρέπει να επιλέξουν με σύνεση.”

Με τη βοήθεια της Σβετλάνα Ρομάνοβα από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα, η ομάδα στη συνέχεια καλλιέργησε και εξέθεσε εμβρυϊκά νεφρικά κύτταρα στα πραγματικά πλαστικά σωματίδια που απελευθερώθηκαν από τα δοχεία — για πρώτη φορά, όσο μπορεί να πει ο Χουσέιν. Αντί να εισαγάγουν μόνο τον αριθμό των σωματιδίων που απελευθερώνονται από ένα δοχείο, οι ερευνητές εξέθεσαν τα κύτταρα σε συγκεντρώσεις σωματιδίων που τα βρέφη και τα νήπια ενδέχεται να συσσωρεύσουν κατά τη διάρκεια των ημερών ή από πολλαπλές πηγές.

Μετά από δύο ημέρες, μόλις το 23% των νεφρικών κυττάρων που εκτέθηκαν στις υψηλότερες συγκεντρώσεις είχαν καταφέρει να επιβιώσουν — ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από αυτό που παρατηρήθηκε σε προηγούμενες μελέτες τοξικότητας μικροπλαστικών και νανοπλαστικών.

Η ομάδα υποπτεύεται ότι τα νεφρικά κύτταρα μπορεί να είναι πιο ευαίσθητα στα σωματίδια από ό,τι άλλοι τύποι κυττάρων που εξετάστηκαν σε προηγούμενη έρευνα. Αλλά αυτές οι προηγούμενες μελέτες έτειναν επίσης να εξετάσουν τα αποτελέσματα μεγαλύτερων σωματιδίων πολυπροπυλενίου, μερικά από αυτά δυνητικά πολύ μεγάλα για να διεισδύσουν στα κύτταρα. Αν ναι, η μελέτη υπό τον Hussain θα μπορούσε να αποδειχθεί ιδιαίτερα αποθαρρυντική:

Ανεξάρτητα από τις πειραματικές συνθήκες, η ομάδα Husker διαπίστωσε ότι τα δοχεία πολυπροπυλενίου και οι θήκες πολυαιθυλενίου γενικά απελευθερώνουν περίπου 1.000 φορές περισσότερα νανοπλαστικά από τα μικροπλαστικά.

Το ερώτημα της κυτταρικής διείσδυσης είναι μόνο ένα από τα πολλά που θα απαιτήσει απαντήσεις, είπε ο Hussain, πριν προσδιορίσει τους πραγματικούς κινδύνους από την κατανάλωση μικροπλαστικών και νανοπλαστικών. Όμως, στο βαθμό που αποτελούν απειλή για την υγεία – και ότι τα πλαστικά παραμένουν χρήσιμα για την αποθήκευση παιδικών τροφών – οι γονείς θα έχουν συμφέρον να δουν ότι οι εταιρείες που κατασκευάζουν πλαστικά δοχεία αναζητούν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις, είπε.

«Πρέπει να βρούμε τα πολυμερή που απελευθερώνουν λιγότερα (σωματίδια)», είπε ο Hussain. «Πιθανώς, οι ερευνητές θα είναι σε θέση να αναπτύξουν πλαστικά που δεν απελευθερώνουν μικρο- ή νανοπλαστικά — ή, αν το κάνουν, η απελευθέρωση θα είναι αμελητέα.

«Ελπίζω ότι θα έρθει μια μέρα που αυτά τα προϊόντα θα εμφανίζουν ετικέτες που θα γράφουν «χωρίς μικροπλαστικά» ή «χωρίς νανοπλαστικά».

Πηγές:

 Πανεπιστήμιο Νεμπράσκα-Λίνκολν του Scott Schrage.

Δημοσιευμένο: www.sciencedaily.com

Καρκίνος: Η δημοφιλής διατροφή που εξουδετερώνει τους όγκους