Οξείδωση ενός στοιχείου είναι η αποβολή ηλεκτρονίων από αυτό, σύμφωνα με το χημικό ορισμό, που δόθηκε σε αυτό το φαινόμενο τον 20ο αιώνα. Η οξείδωση συμβαίνει στα άψυχα αντικείμενα αλλά και στα έμβια όντα και οι συνέπειές της αθροιζόμενες με το χρόνο οδηγούν στη φθορά και τελικώς στην καταστροφή των αντικειμένων ή στο θάνατο των έμβιων όντων. Εξετάζοντας στο παρόν άρθρο μόνο τους ζωντανούς οργανισμούς και συγκεκριμένα τον άνθρωπο, οι κύριες αιτίες της οξείδωσης είναι οι εξής:

Α. Η αναπόφευκτη ακτινοβολία (κοσμική, ραδιενεργός, ηλεκτρικών συσκευών, αναμεταδοτών κ.λπ.)
Β. Το κάπνισμα (ενεργητικό και παθητικό)
Γ. Τα πρόσθετα των τροφίμων (συντηρητικά, χρώματα, βελτιωτικά γεύσεων κλπ.)
Δ. Οι διάφορες τοξίνες (οι περιβαλλοντικές και αυτές που σχηματίζονται ως παραπροϊόντα του μεταβολισμού μας εντός του σώματός μας).

Οι αιτίες αυτές οξειδώνουν μόρια και τα μετατρέπουν σε ελεύθερες ρίζες εντός των κυττάρων μας. Οι ελεύθερες ρίζες είναι μόρια τα οποία έχουν χάσει ένα ηλεκτρόνιο (οξειδωμένα μόρια) και είναι εξαιρετικά ασταθή, διότι αναζητούν ένα άλλο ηλεκτρόνιο από οποιοδήποτε άλλο μόριο, ούτως ώστε να σταθεροποιήσουν τη φυσικοχημική τους κατάσταση, έχοντας την τάση να έλκουν ηλεκτρόνια από άτομα των μορίων των κυττάρων μας, αλλάζοντας τη χημική τους δομή.

Οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να προσεταιρισθούν το ηλεκτρόνιο από την κυτταρική μεμβράνη, από ένα μόριο DNA ή και από ένα μόριο πρωτεΐνης κ.λπ. Όταν, όμως, προσλαμβάνει ένα ηλεκτρόνιο από ένα μόριο, τότε και αυτό γίνεται ελεύθερη ρίζα, που αναζητά και αυτή ένα ηλεκτρόνιο και ακολουθεί μία αλυσιδωτή καταστροφική διαδικασία, κατά την οποία αθροίζονται και συσσωρεύονται βλάβες στα κύτταρα με το πέρας του χρόνου.

Ουσιαστικά, η βιοχημική βάση των εκφυλιστικών ασθενειών έγκειται σε αυτό το φαινόμενο. Βέβαια, η οξείδωση βρίσκει πρόσφορο έδαφος, όταν τα κύτταρα και οι ιστοί είναι τοξινωμένα και φυσικά, όταν υπάρχει ανεπάρκεια βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων, τα οποία δρουν ως αντιοξειδωτικά και αποτοξινωτικά.

Τα Αντιοξειδωτικά μειώνουν ή προλαμβάνουν τις φθορές και κατ’ επέκταση την καταστροφή των μορίων, εξ’ αιτίας της ικανότητάς τους να προσφέρουν ηλεκτρόνια, τα οποία “εξουδετερώνουν” τις ελεύθερες ρίζες, χωρίς να σχηματίζονται νέες. Έτσι, καλύπτεται το κενό ηλεκτρονίων των ελεύθερων ριζών. Όμως σ’ αυτό το σημείο γεννάται η εξής απορία: «Τα αντιοξειδωτικά προσφέροντας ηλεκτρόνια μετατρέπονται και αυτά σε ελεύθερες ρίζες;»
Όταν το κύτταρο βρίσκεται σε κατάσταση υγείας με επάρκεια βιταμινών, μετάλλων, ιχνοστοιχείων και ενζύμων και δεν είναι τοξινωμένο, τότε λειτουργεί ο κύκλος των αντιοξειδωτικών, τα οποία προσφέρουν το ένα στο άλλο το «χαμένο» ηλεκτρόνιο, ούτως ώστε να ανακυκλώνονται μεταξύ τους και να μη μετατρέπονται αυτά σε ελεύθερες ρίζες.

Στο κύτταρο υπάρχουν 5 κύρια αντιοξειδωτικά τα οποία είναι ικανά να ανακυκλώνονται παραμένοντας ενεργά. Αυτά είναι τα κάτωθι:

1. Βιταμίνη C
2. Σύμπλεγμα Βιταμινών Ε
3. R-α-Λιποϊκό οξύ
4. Γλουταθειόνη
5. Συνένζυμo Q10

Τα δύο πρώτα λαμβάνονται με την τροφή ή και ως συμπληρώματα διατροφής, ενώ τα υπόλοιπα 3 σχηματίζονται στο σώμα μας. Ήδη, εδώ και δεκαετίες, τα 5 αυτά αντιοξειδωτικά παρασκευάζονται εργαστηριακά και είναι διαθέσιμα και ως συμπληρώματα διατροφής με εξαίρεση τη γλουταθειόνη, η οποία παρασκευάζεται, κυρίως, σε ενέσιμη μορφή. Όμως υπάρχει διαθέσιμη η N-Ακετυλοκυστεϊνη η οποία είναι πρόδρομος ουσία της γλουταθειόνης.

Όταν αυτά τα κύρια αντιοξειδωτικά λειτουργούν και βρίσκονται σε επάρκεια στο σώμα μας, τότε αυτό νιώθει ευεξία και δεν είναι ευάλωτο στις ασθένειες, αρκεί βέβαια να τηρείται η σωστή διατροφή. Χρησιμοποιείται ο όρος «σωστή διατροφή», γιατί ο όρος «ισορροπημένη διατροφή» δεν υφίσταται επιστημονικά. Γενικά, στη σωστή διατροφή, αποκλείονται τα κατεργασμένα κρέατα (αλλαντικά κ.λπ.), τα βιομηχανοποιημένα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα γλυκά και τα γαλακτοκομικά (κυρίως αυτά που προέρχονται από το αγελαδινό γάλα) με εξαίρεση το κατσικίσιο γάλα. Αυτονόητο είναι το γεγονός ότι, όταν καταναλώνουμε βιο-οξειδωτικές τροφές (όπως οι προγραφόμενες), επιβαρύνουμε τον οργανισμό μας με τοξίνες και εμποδίζουμε τη δράση των αντιοξειδωτικών.

Άλλα ισχυρά φυσικά αντιοξειδωτικά που έχουν απομονωθεί από φυσικές πηγές, παρασκευάζονται εργαστηριακά και τα λαμβάνουμε, επίσης, μέσω της σωστής διατροφής, είναι τα εξής:

H Πυκνογενόλη
Η Ρεσβερατρόλη
Τα Βιοφλαβονοειδή: Προανθοκυανιδίνες, Κουερσετίνη, Εσπερετίνη, Κατεχίνη, Ισοφλαβόνες, Ανθοκυανίνες κ.ά.
Τα Καροτενοειδή Ασταξανθίνη, Ζεαξανθίνη, Λουτεϊνη, β-Καροτένιο, Λυκοπένιο κ.ά.
Τα Φαινολικά Οξέα και οι Εστέρες τους Κιχωρικό οξύ, Χλωρογενικό οξύ, Σαλικυλικό οξύ κ.ά.
Τα μη Φλαβονοειδή Φαινολικά Κουρκουμίνη, Σιλυμαρίνη, Ευγενόλη κ.ά.
Άλλα οργανικά αντιοξειδωτικά Καψαϊκίνη, Κιτρικό οξύ.
Φυτικό οξύ, Οξαλικό οξύ, Ν – Ακετυλοκυστεϊνη, Ουρικό οξύ κ.ά.
Ορμόνες Μελατονίνη κ.ά.
Μέταλλα Μαγγάνιο, Ιώδιο, Σελήνιο κ.ά.
ΕΝΖΥΜΑ Υπεροξειδική Δισμουτάση SOD κ.ά.
ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ Βιταμίνη A, C, D, E κ.λπ.

Συνεπώς, καθίσταται πασιφανές το γεγονός ότι ουσιαστικά τα αντιοξειδωτικά είναι τα σημαντικότερα «εργαλεία» με τα οποία «επισκευάζουμε» τις «τρύπες» της «βάρκας» που είναι ο ανθρώπινος οργανισμός, ούτως ώστε να μη «βουλιάξει» και να κατορθώσει να παραμείνει αλώβητος και ψυχοσωματικά υγιής έως τα βαθιά γεράματα.

Νικόλαος Καράμπελας
Φαρμακοποιός

Serum βιταμίνης C

Υγρή βιταμίνη Α. Γυρνάει τον χρόνο πίσω.

Βιταμίνη Ε για τη διατήρηση της νεότητας.

ΑΗΑ: Σέρουμ απο Οξέα Φρούτων. Αναγέννηση κυττάρων -λεύκανση-κατά των ουλών.

Θέματα για να δεις και να ενημερωθείς!

• Πρόσωπο

• συνταγές αιθέριων ελαίων

• Συνταγές ομορφιάς

• υγεία

• μυστικά ομορφιάς

• Συνταγές χειροποιήτων αντηλιακών.

• Τα γιατροσόφια της γιαγιάς.

• Μαλλιά

• σώμα

• Σώμα-Κυτταρίτιδα

• Ψυχολογία.