Η ζύμη βρίσκεται συνήθως στον κόλπο, αλλά όταν μεγαλώνει υπερβολικά μπορεί να προκαλέσει μόλυνση ζύμης
Τα συμπτώματα μιας κολπικής λοίμωξης ζύμης περιλαμβάνουν συχνά κνησμό και μη φυσιολογική έκκριση που είναι συνήθως παχιά και λευκή
Οι κολπικές μολύνσεις ζύμης μπορούν να αντιμετωπιστούν με φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή ή με ιατρική συνταγή

Τι είναι η μόλυνση ζύμης;
Η μαγιά είναι ένας μονοκύτταρος μικροοργανισμός που μπορεί να ζήσει στον κόλπο . Η μαγιά βρίσκεται στους κόλπους των περισσότερων ανθρώπων κάποια στιγμή στη ζωή τους και επίσης ζει στο δέρμα, στο στόμα και στα έντερα.

Η ζύμη μπορεί να υπάρχει στον κόλπο και να μην προκαλεί κανένα πρόβλημα ή συμπτώματα, αλλά περιστασιακά υπεραναπτύσσεται και εισβάλλει στον κολπικό ιστό, οδηγώντας σε μόλυνση ζύμης (2). Οι κολπικές μολύνσεις ζύμης ονομάζονται αιδοιοκολπική καντιντίαση επειδή η Candida είναι το είδος ζύμης που προκαλεί σχεδόν όλες τις κολπικές μολύνσεις ζύμης .

Συχνά αναφέρεται ότι 3 στις 4 γυναίκες θα εμφανίσουν τουλάχιστον μία κολπική μόλυνση ζύμης στη διάρκεια της ζωής τους και 1 στις 2 θα έχει περισσότερες από μία. Ωστόσο, στην πραγματικότητα λείπουν δεδομένα για τον προσδιορισμό του πραγματικού ποσοστού κολπικών μολύνσεων ζύμης. Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ακριβώς πόσο διαδεδομένα είναι επειδή συνήθως αυτοδιαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται με φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή .

Συμπτώματα μόλυνσης ζύμης
Τα πιο κοινά συμπτώματα μιας λοίμωξης ζύμης είναι:

Κάψιμο ή κνησμός του αιδοίου και/ή του κόλπου
Μη φυσιολογική κολπική έκκριση 
Πυκνή, λευκή απόρριψη, σαν τυρί κότατζ .
Κάψιμο κατά την ούρηση
Πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ
Η ενόχληση που προκαλείται από μια μόλυνση ζύμης μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή και μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα ενός ατόμου να κάνει την καθημερινή του ζωή.

Τι προκαλεί μια μόλυνση ζύμης;
Είναι συχνά αδύνατο να εντοπιστεί ο λόγος που κάποιος παθαίνει μόλυνση ζύμης. Αλλά υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης λοίμωξης ζύμης, συμπεριλαμβανομένης της εγκυμοσύνης, του ανεξέλεγκτου διαβήτη, της λήψης οιστρογόνων και της ύπαρξης ανοσοκατεσταλμένης κατάστασης λόγω κάτι όπως ο HIV ή ο καρκίνος .

Η χρήση αντιβιοτικών, από του στόματος αντισυλληπτικών χαπιών και σπιράλ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης από ζυμομύκητες σε μερικούς ανθρώπους αλλά όχι σε άλλους (5). Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι η χρήση μαξιλαριών και ταμπόν ή η χρήση στενών συνθετικών ενδυμάτων αυξάνει τον κίνδυνο για μολύνσεις από ζυμομύκητες, ενώ άλλες μελέτες υποδηλώνουν ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ αυτών και των μολύνσεων ζύμης .

Οι μολύνσεις ζύμης δεν θεωρούνται σεξουαλικά μεταδιδόμενες —κάποιος μπορεί να πάθει ζυμομύκητα χωρίς να έχει κάνει ποτέ σεξ— αλλά το συχνό και πρόσφατο σεξ στον κόλπο ή το στοματικό αιδοίο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης από ζύμες (5). Ένας σεξουαλικός σύντροφος ατόμου που έχει διαγνωστεί με λοίμωξη ζυμομύκητα δεν χρειάζεται να υποβληθεί σε θεραπεία, εκτός εάν εμφανίζει ο ίδιος συμπτώματα μόλυνσης από ζυμομύκητες (6).

Πώς διαγιγνώσκεται μια μόλυνση ζύμης;
Πολλοί άνθρωποι μπορεί να διαγνώσουν μόνοι τους μια λοίμωξη ζύμης όταν παρουσιάζουν συμπτώματα. Μια μικρή μελέτη έδειξε ότι μεταξύ των γυναικών που πίστευαν ότι είχαν λοίμωξη ζύμης, μόνο 1 στις 3 από αυτές είχε πράγματι μία, και οι γυναίκες που είχαν διαγνωστεί στο παρελθόν από έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης δεν ήταν καθόλου καλύτερες στο να κάνουν σωστά τη διάγνωση. 

Τα συμπτώματα μιας λοίμωξης ζύμης μπορεί να είναι παρόμοια με άλλες κοινές κολπικές λοιμώξεις, όπως η βακτηριακή κολπίτιδα και η τριχομονάση , επομένως είναι καλή ιδέα να μιλήσετε με έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης για να βεβαιωθείτε ότι παρέχεται η κατάλληλη θεραπεία.

Για να διαγνώσει μια μόλυνση ζύμης, ένας πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα ρωτήσει για τα συμπτώματα και θα κάνει μια πυελική εξέταση . Θα εξετάσουν το αιδοίο (εξωτερικά γεννητικά όργανα) και μπορεί να κάνουν μια εξέταση με όστρακο για να εξετάσουν τα εσωτερικά τοιχώματα του κόλπου. Θα ψάξουν να δουν εάν ο αιδοίος ή ο κόλπος φαίνονται κόκκινοι, πρησμένοι ή εάν υπάρχει κάποια έκκριση. Μπορούν να βυθίσουν το εσωτερικό του κόλπου και είτε να το στείλουν σε εργαστήριο είτε να κοιτάξουν κάτω από ένα μικροσκόπιο για να προσδιορίσουν εάν υπάρχει ζύμη (6).

Πώς αντιμετωπίζεται μια μόλυνση ζύμης;
Η θεραπεία μιας μόλυνσης από ζυμομύκητες είναι συνήθως απλή με αντιμυκητιασικά φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή ή με συνταγή.

Κάποιος που εμφανίζει συμπτώματα μόλυνσης από ζυμομύκητες μπορεί να δοκιμάσει μια κολπική κρέμα ή υπόθετο χωρίς συνταγή, όπως:

κλοτριμαζόλη
μικοναζόλη
τιοκοναζόλη (6).
Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται κολπικά για 1-7 ημέρες.

Εάν τα συμπτώματα δεν υποχωρήσουν μετά τη θεραπεία, μπορεί να πρόκειται για διαφορετικό είδος λοίμωξης και θα πρέπει να ελεγχθεί από έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης. Το συνταγογραφούμενο φάρμακο, η φλουκοναζόλη , είναι ένα μόνο χάπι που λαμβάνεται από το στόμα . Ενώ το χάπι είναι λιγότερο ακατάστατο, οι κρέμες αρχίζουν να ανακουφίζουν τα συμπτώματα πιο γρήγορα. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι οι κρέμες μπορεί να αποδυναμώσουν τα προφυλακτικά από λάτεξ, προκαλώντας το σπάσιμο τους. Τόσο η κολπική όσο και η από του στόματος θεραπείες έχουν παρόμοια ποσοστά ίασης — περίπου 80-90% .

Εναλλακτικές θεραπείες μόλυνσης από ζυμομύκητες
Υπάρχουν εναλλακτικές προσεγγίσεις για τη θεραπεία μιας μόλυνσης από ζυμομύκητες.

Οι κάψουλες βορικού οξέος που χρησιμοποιούνται κολπικά για 2 εβδομάδες είναι περίπου 70% αποτελεσματικές στη θεραπεία μιας μόλυνσης από ζυμομύκητες, αλλά μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό .

Η χρήση προβιοτικών στον κόλπο ή από το στόμα μαζί με τη χρήση αντιμυκητιασικού φαρμάκου μπορεί να αυξήσει ελαφρώς την πιθανότητα θεραπείας μιας μόλυνσης από ζυμομύκητες, σε σύγκριση με τη χρήση ενός αντιμυκητιασικού φαρμάκου μόνο του.

Το έλαιο τεϊόδεντρου και το σκόρδο έχουν και τα δύο αντιμυκητιακές ιδιότητες, αλλά δεν υπάρχει αρκετή έρευνα που να αποδεικνύει ότι είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία μιας μόλυνσης από ζυμομύκητες .

Η κατανάλωση γιαουρτιού δεν έχει επίσης αρκετή έρευνα για να πει εάν είναι χρήσιμο στην καταπολέμηση της μαγιάς, αλλά είναι απίθανο να είναι επιβλαβές.

Το πλύσιμο δεν είναι αποτελεσματικό για τη θεραπεία της ζύμης και μπορεί πραγματικά να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ΣΜΝ , HIV, φλεγμονώδους νόσου της πυέλου (PID) και άλλων κολπικών λοιμώξεων όπως η βακτηριακή κολπίτιδα.

Μετά από θεραπεία μόλυνσης από ζυμομύκητες
Μπορεί να χρειαστούν 1-2 ημέρες πριν κάποιος νιώσει ανακούφιση από τα συμπτώματά του. Εν τω μεταξύ, το να φοράτε φαρδιά ρούχα και να προσπαθείτε να παραμένετε ψύχραιμοι μπορεί να σας βοηθήσει να απαλύνετε τη φαγούρα και την ενόχληση. Αποφύγετε το ξύσιμο, γιατί αυτό μπορεί να προκαλέσει σπασίματα στο δέρμα που μπορεί να μολυνθούν. Είναι καλύτερο να μην κάνετε σεξ έως ότου φύγει η μόλυνση από ζυμομύκητες, επειδή το σεξ μπορεί να προκαλέσει περισσότερη ενόχληση και οι κολπικές κρέμες και τα υπόθετα μπορεί να αποδυναμώσουν τα προφυλακτικά από λάτεξ.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στις 26 Ιουλίου 2018

helloclue.com
βιβλιογραφικές αναφορές
Beigi RH, Meyn LA, Moore DM, Krohn MA, Hillier SL. Αποικισμός κολπικού ζυμομύκητα σε μη έγκυες γυναίκες: μια διαχρονική μελέτη. Obstet Gynecol. 2004 Nov; 104(5):926-30.
Goncalves B, Ferreira C, Tiago-Alves C, Henriques M, Azeredo J, Silva S. Vulvovaginal candidiasis: επιδημιολογία, μικροβιολογία και παράγοντες κινδύνου. Crit Rev Microbiol. 2016; 42 (6): 905-27.
Vermitsky JP, Self MJ, Chadwick SG, Trama JP, Adelson M, Mordechai E, et al. Έρευνα απομονώσεων ειδών Candida της κολπικής χλωρίδας από γυναίκες διαφορετικών ηλικιακών ομάδων με χρήση ειδικής για το είδος ανίχνευσης PCR. J Clin Microbiol. 2008 Απρ;46(4):1501-03.
Rathod SD, Buffler PA. Οι εκτιμήσεις της αθροιστικής επίπτωσης και της υποτροπής της αιδοιοκολπικής καντιντίασης που αναφέρονται σε μεγάλο βαθμό δεν τεκμηριώνονται επαρκώς. BMC Womens Health. 2014; 14 (43).
Sobel JD. αιδοιοκολπική καντιντίαση. Νυστέρι. 2007 Jun;369(9577):1961-71.
Workowski KA, Bolan GA. Sexually transmitted diseases treatment guidelines, 2015. MMWR Recomm Rep. 2015 Jun 5;64(3).
Ferris DG, Nyirjesy P, Sobel JD, Soper D, Pavletic A, Litaker MS. Over-the-counter antifungal drug misuse associated with patient-diagnosed vulvovaginal candidiasis. Obstet Gynecol. 2002 Mar;99(3):419-25.
Nurbhai M, Grimshaw J, Watson M, Bond C, Mollison J, Ludbrook A. Oral versus intra-vaginal imidazole and triazole anti-fungal treatment of uncomplicated vulvovaginal candidiasis (thrush). Cochrane Database Syst Rev. 2007 Oct;4:CD002845
Van Kessel K, Assefi N, Marrazzo J, Eckert L. Common complementary and alternative therapies for yeast vaginitis and bacterial vaginosis: a systematic review. Obstet Gynecol Surv. 2003;58(5):351-8.
Xie HY, Feng D, Wei DM, Mei L, Chen H, Wang X, et al. Προβιοτικά για την αιδοιοκολπική καντιντίαση σε μη έγκυες γυναίκες. Cochrane Database Syst Rev. 2017 Nov;11:CD010496
Lopez JE. Καντιντίαση (αιδοιοκολπική). BMJ Clin Evid. 2015 Μαρ 16;(815).
Cottrell BH. Μια επικαιροποιημένη ανασκόπηση των αποδεικτικών στοιχείων για την αποθάρρυνση του πλυσίματος. MCN Am J Matern Child Nurs. Μάρτιος-Απρ. 2010;35(2):102-